Day 87

Ik weet nog goed hoe ik hier 86 dagen geleden ben aangekomen, en nu schrijf ik al dat vandaag mijn laatste dag hier is.

Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets heb geschreven, in de tussentijd is er dan ook weer van alles gebeurd.
2 Juli was mijn laatste stagedag in groep 7. Samen met de kinderen en mijn mentor hebben we er een gezellige dag van gemaakt, met spelletjes en een leuke film. Maar het einde van het schooljaar moest natuurlijk ook samen met de collega’s afgesloten worden. Dit hebben we gedaan door middel van een tour over het eiland in een partybus. Het krijt moest, door middel van alcohol, van ons lichaam gespoeld worden. Spoel a krijt noemen ze dat hier. We zijn met de bus langs een aantal huizen van collega’s gereden, waar we verschillende hapjes kregen. Onderweg werden we vermaakt met leuke muziek, werd er flink gedanst en zijn de koelboxen leeggedronken.
Het afscheid op stage viel toch wel zwaar, aangezien het een ontzettend leuk team was waar ik me erg bij thuis voelden. Maar het positieve aan deze laatste dag was dat dit ook betekende dat we VAKANTIE hadden.
De vakantie begon al goed, want deze kleine meid werd 20  ’s Ochtends ben ik verrast door de meiden met een taart (met kaarsjes!) en leuke cadeautjes. ’s Avonds zijn we gaan uit eten bij de Italiaan (nomnomnom) We hadden heel toevallig het mooiste plaatsje van het restaurant gekregen. Na heel duidelijk gezegd te hebben dat ik verrassingen haat en niet wil dat er voor me gezongen wordt, was Tim toch zo leuk om een onderonsje te maken met onze serveerster. Na het eten kwam er tiramisu met kaarsjes mijn kant uit en ging iedereen voor me zingen. Voor de mensen die me kennen: ja, ik was zo rood als een kreeft! Ondanks deze genante vertoning heb ik een ontzettend leuke verjaardag gehad. De dag erna moesten we al vroeg op, want we gingen naar Curacao. We zagen een leuk vliegtuig klaar staan met de letters van Aruba erop, dat beviel ons wel. Er stond ook een klein vliegtuigje achter. Terwijl wij dat kleine rot ding belachelijk aan het maken waren, hadden we niet in de gaten dat dat ons vliegtuig zou worden. Een gammelbak waar welgeteld 30 mensen in paste. Gelukkig hou ik van achtbanen, want zo ging het er in het begin toch wel aan toe in dit vliegtuig. Na 20 minuutjes waren we al aangekomen in Curacao en konden we gelukkig heel uitstappen. ’s Middags zijn we naar Mambo gegaan, een gezellige strandtent. Hier hebben we met zo’n 400 man naar de wedstrijd van Nederland gekeken. Wat een sfeer en één groot feest, super om dat meegemaakt te hebben. Echter verheugde ik me meer op de dag erna, de dag waarop mijn droom voor de 2e keer in vervulling kwam. Ik mocht nogmaals zwemmen met dolfijnen, dit keer in Curacao. Met zijn vijven mochten we met 2 zwangere dolfijnen in een baaitje. Ik heb verschillende trucjes met de dolfijnen mogen doen zoals een ritje maken, de vinnen vasthouden, een kusje geven (oelala) en ze geluid laten maken. Ook was er veel tijd om de dolfijnen te aaien en met ze te zwemmen. We hebben allemaal de hele dag met een big smile op ons gezicht rondgelopen, wat was dit super! De laatste dag heb ik al mijn geld dat ik nog had uitgegeven aan shoppen en deze kleren met moeite in mijn trolly moeten proppen. Na nog langs wat marktjes gelopen te zijn moesten we weer naar het vliegveld om terug naar huis (Aruba dus) te gaan.
Na als een kip zonder kop op het vliegveld rondgerend te hebben, aangezien we zagen dat onze vlucht een halfuur vervroegd was en uiteindelijk toch de juiste tijd vetrok, kwamen we weer aan in Aruba. Hier hebben we nog een week kunnen genieten van onze vakantie. We hebben het lekker rustig aangedaan. Genoten van zon zee en strand, lekkere lunchen en uiteten, een beetje touren door Aruba en gezellig stappen.

Gister zijn we voor de laatste keer gaan uit eten bij ons lievelingsrestaurant en hebben we, als echte toeristen, nog de laatste souvenirtjes gekocht. Vanmiddag moeten we naar het vliegveld en vertrekken we weer terug naar Nederland, waar we (als het goed is) woensdagochtend landen. Ondanks dat ik het hier ontzettend naar mijn zin heb gehad, verheug ik me er toch ook op om mijn lieve familie en vrienden weer te kunnen knuffelen 

Tot snel allemaal,
liefs (voor de laatste keer) uit Aruba!