Bon bini na Aruba mi papa & mama

8 juni was het eindelijk zo ver, en kon ik mijn lieve ouders van Aruba international Airport afhalen.
Na af en toe geskyped en ge-appt te hebben, had ik me er toch wel op verheugd om ze te laten zien hoe alles hier was.

Omdat mijn ouders er vanuit gingen dat ik ze niet zou komen ophalen - want ja zo'n stomme dochter ben ik wel - heb ik ze een koekje van eigen deeg gegeven. Ik heb inderdaad gedaan alsof ik niet kwam, op het strand liggen was een stuk belangrijker. Uiteraard ben ik braaf naar het vliegveld gegaan, waar ik door stiekem te kijken mijn moeder al bij de bagage zag staan. Ik heb me de hele tijd moeten verstoppen achter een lange man, zodat ze me niet konden zien. Het werd steeds rustiger en rustiger, maar nog geen papa en mama. Na een uur was ik bang dat ik ze misschien was misgelopen, aangezien je door twee kanten de deur uit kon. Gelukkig kwamen ze iets daarna met de gevonden koffer door de deur, en waren ze heel verrast en blij toen ik met een ''bon bini na Aruba'' bordje klaar stond. We zijn de auto gaan ophalen, waarmee we - nadat het alarm 20x was afgegaan - eindelijk naar hun hotel konden rijden.
Vooral mama was er erg moe van de vlucht, maar, uit ervaring, weet ik dat het handig is zo lang mogelijk op te blijven de eerste dag ... Hier heb ik dan ook voor gezorgd. Ik ben meteen met ze naar de andere kant van het eiland gereden om naar de vuurtoren te gaan waar je een mooi uitzicht had over Aruba. Ook zijn we om 9uur nog wat gaan eten, enof ze het lekker vonden :)
De tweede dag ben ik 's avonds na stage lekker bij het zwembad met ze gaan chille. Ik vertelde ze waar ze konden gaan doen, aangezien ik zelf door de week weinig tijd had om ze rond te leiden. Met veel moeite heb ik uitgelegd hoe ze van de Kapel naar Baby bridge kwamen, met de nadruk dat ze niet het kleine zandweggetje moesten nemen waardoor je er sneller was.
Maar nee hoor, alle moeite voor niks. Zo eigenwijs (en doof?) als papa is, zag hij de dag erna op de kaart een korte weg die hen naar de juiste bestemming zou brengen. Met hun ultra kleine autootje hebben ze eerst over een onverharde weg gereden, om vervolgens vast te komen zitten in het zand - told ya! Gelukkig kregen ze al snel hulp van een cowboy en squatters, en zijn ze uiteindelijk toch nog veilig aangekomen.
De dag erna zijn we naar renaissance eiland geweest, een privé eiland dat bij hun hotel hoort waar je met een bootje heen gebracht werd. Lekker gechilld in de hangmat en naar flamingo's en reuzen leguanen gekeken, maar ook even een duik genomen. Voor papa en mij ging dat goed, mama dacht snel in het water te komen en mij in te halen en PLONS, viel ze hard in het water :)

Zo zie je maar weer, dat niet alleen bij mij veel mis gaat.
Verder is het heel druk maar vooral super leuk geweest met mijn ouders. In de avonden zijn we lekker gaan uiteten, chillen en wandelen. In het weekend zijn we veel gaan lunchen, zonnen op het strand en gaan touren. Ze hebben het heerlijk gehad hier, waar ik erg blij om ben.
Gids Rianne heeft haar taak goed volbracht.

Voor mij gaat het nu ook erg snel, over vier weken zit ik alweer in Nederland. Dat betekent dat we de laatste weken hier nog even flink moeten genieten.

AYO DUSHI'S!